We stonden om 07.00 uur op en gingen ons wassen en ontbijten in de Raststätte, terwijl al onze elektronische apparaten ook gevoed werden.

Al snel bereikten we de noordkant van de Bodensee en Friedrichshafen leek een geschikte plek om voor onszelf een kopje koffie te maken (met onze waterkoker waarin het water via de sigarenaansteker verwarmd wordt). Meteen een heerlijk zacht klimaat, in de lucht een Zeppelin en op het water naar en van het Halbinsel Mainau - subtropische plantengroei! - heen en weer varende ponten.

Het heerlijke weer nodigde ons uit een wandelingetje langs het meer te maken onderlangs het zomerverblijf van Herzog von Würtenberg (zie foto's).

De route ging vervolgens langs Lindau, Innsbrück, de Brenner en door Noord-Italië (6e grenspassage) richting Spittal en Villach.

Dwars door Oostenrijk kregen we de mooiste uitzichten op de bergen rond de 3000 m: vol beladen met vrachten verse sneeuw. Er was, uitzonderlijk voor deze tijd van het jaar, zoveel gevallen, dat er in sommige gebieden dagen geen auto- en treinverkeer mogelijk was geweest. Van dat witte spektakel maakten we met onze smartphones videao-opnamen met geluid, een poging tot minutenlange roadmovies (tunnel uit, besneeuwde bergen, tunnel in, tunnel uit, besneeuwde bergen etc.). Dit was waarvoor we o.a. vertrokken waren!

Tanken in Italië bleek lastig op zaterdagmiddag zonder de vereiste pas en met een vrijwel lege tank bereikten we Oostenrijk, waar de diesel 43 cent goedkoper was dan in Italië.

Een blik op de Weissensee, waar Nederlanders successen vierden bij het rijden van de alternatieve Elfstedentocht, wilden we ons niet laten ontgaan.

We roken de stal (het appartement van de moeder van een collega van Ko) en reden door tot we er omstreeks 21.00 uur waren.